Przedstawione w publikacji rozwa¿ania i analizy nie wyczerpuj± readaptacyjnego potencja³u tkwi±cego w kategorii zadowolenia z ¿ycia, jednak w ocenie Autorki mog± staæ siê inspiracj± do dalszej eksploracji i podejmowania prób ich w³±czenia nie tylko w dyskurs pedagogiki resocjalizacyjnej, ale przede wszystkim w pedagogiczn± praktykê oddzia³ywañ penitencjarnych, Ze wzglêdu na liczne walory zatrudniania osób skazanych postuluje siê podjêcie nowych inicjatyw na rzecz ich aktywizacji zawodowej. Bardzo s³usznie uznaj±c wy¿szo¶æ personalistycznego u humanistycznego podej¶cia do cz³owieka nad determinizmem biologicznym i spo³ecznym, w badaniach wkupiono siê na zasobach skazanych, które z jednej strony stanowi± barierê ochronn± przed czynnikami ryzyka, a z drugiej kszta³tuj± dojrza³± istotê odpowiedzialn± za siebie, sprawuj±c± kontrolê nad w³asnym ¿yciem i maj±c± poczucie sprawstwa, co niezbêdne jest w uzyskaniu przemiany wewnêtrznej która stanowi cel maksymalny w resocjalizacji.
Z recenzji ks. dr. hab. Kazimierza Pierzcha³y, prof. KUL