Pe³nia zaczyna siê histori± mi³o¶ci w Miñsku, po czym staje siê wêdrówk± w g³±b rodzinnego rodowodu, dog³êbn± analiz± kodu genetycznego, prób± us³yszenia i zrozumienia przes³ania minionych pokoleñ, zapisanego na krêgach ¶ciêtych drzew. Jak to siê dzieje? Po powrocie do Bia³egostoku g³ówny bohater przez okno swojego mieszkania na czwartym piêtrze znajduje drogê do podró¿y w czasie. Próba zrozumienia siebie staje siê mêcz±c± ide±, która z czasem poszerza siê na ca³± rodzinê. Poprzez motyw wiecznej wêdrówki Androsiuk opisuje swoj± bia³orusk± rodzinê Buendia. Wiele lat idê i nie wiem, czym jest droga przyznaje siê. Jego sto lat samotno¶ci to szlak, na którym najpierw dalecy przodkowie, potem dziadek Dymitr, dziadek Alimpiej, ojciec g³ównego bohatera szukaj± sensu. G³ówny bohater ch³opczyk Misza ro¶nie, dojrzewa i poznaje siebie w otoczeniu rodziny i mieszkañców wsi. Jak do Macondo Marqueza, co roku wracaj± ze swoim taborem Cygan Petro i Cyganka Julia z pomarañczowymi w³osami, co roku ch³opczyk biegnie do zielonookiej wró¿bitki, ¿eby przepowiedzia³a mu z d³oni przysz³o¶æ. Historyczne zawieruchy nie omijaj± tych miejsc. Francuzi, Rosjanie, Polacy, Niemcy wszyscy próbowali przynie¶æ w odwieczn± g³uszê Puszczy Bia³owieskiej obce porz±dki, narzuciæ swoje regu³y. Ratunkiem jest piêkno: Piêkno nie¶miertelne i do nikogo nie nale¿y, a tak¿e w duchowo¶ci: Jak tylko powieje ze wschodu zimnym wiatrem, trzeba zapalaæ gromniczne ¶wiece i wystawiaæ w okna prawos³awne ikony. Jednocze¶nie jest to niepowtarzalna metaforyka, balansowanie na granicy realnego i wyobra¿onego, gdzie sen i rzeczywisto¶æ splataj± siê w kalejdoskopowy obraz.
Janka £ajkou, Wiecznaja warta niabiosau (Odwieczna warta nieba).